Non-verbale communicatie en metacommunicatie
Casus bij het boek Communicatietheorie
In een filmpje van De Telegraaf met een gesprek tussen enkele aanwezigen bij talkshow Op1, is prima het verschil te zien tussen non-verbale communicatie en metacommunicatie. Het lachen van aanwezige 1 wordt door de tafelhost heel anders opgevat dan door aanwezige 2. Die grijpt in op een manier die duidelijk aangeeft dat de getoonde non-verbale communicatie, het lachen, niet in overeenstemming is met de woordelijke communicatie. Dit kan tot (lelijke) misverstanden leiden. Door de uitleg van aanwezige 2 zijn zowel aanwezige 1 als de tafelhost opgelucht. De communicatie van aanwezige 2 is communicatie over de communicatie. Dit heet metacommunicatie.
Non-verbale informatieoverdracht vindt plaats door de inzet van tekens. Non-verbale communicatie wordt zowel intentioneelals niet-intentioneel gebruikt. Mensen schreeuwen expres hard om hun woorden kracht bij te zetten. Maar mensen hebben liever niet dat ze rood worden in het geval ze zich verlegen voelen. Mensen zijn zich vaak niet bewust van de door hen gebruikte non-verbale communicatie en zetten die dan niet bewust in om hun doel te bereiken.
Tekens die intentioneel gebruikt worden om betekenis over te dragen, zijn communicatievetekens. Tekens die niet intentioneel worden gebruikt, zijn informatieve tekens. Het is daardoor misschien correcter om van aanwezige 1 te zeggen dat hij non-verbale informatie overbracht. Non-verbale informatieoverdracht bestaat uit gezichtsuitdrukkingen, stemgebruik, lichaamsbewegingen, lichaamshouding, reuk, aanraken, ruimtegebruik, fysieke verschijning en persoonlijke omgeving.
Meer weten over Communicatietheorie?
In haar boek ‘Communicatietheorie. Een inleiding voor communicatieprofessionals’ beschrijft Désirée van Osch communicatiebegrippen, -middelen en -theorieën. Zij gaat in op wat communicatie is voor communicatieprofessionals. Zij laat het werk zien van de vele (communicatie)wetenschappers die de fundamenten hebben gelegd voor het vakgebied.